Dışarıda, kapının önünde!

 

Kendime açılan bir kapının önünde,

duruyorum.

Biliyorum açsam,

hoş geldin diyeceğim kendime.

Yüzümde tebessüme gizlenmiş,

‘nerede kaldın?’ sorusu..

Ne o soruyor,

ne ben cevaplıyorum.

Aynı tebessümün bir ucu eksik,

içimden,

'belki bir gün' 

diyerek,

uzaklaşıyorum kapının önünden

yine,

yine,

yine...